Antoniem

In mijn vroegere werk namen de vrouw, haar kleding en de symbiose daartussen een cruciale plaats in, zie www.tonvoortman.eu.
Tijdens een expositie op Guernsey raakte ik geïnspireerd door de enorme stenen op het vlakke strand. De stenen worden geheel of gedeeltelijk omsloten door zand en water. Ze vormen als het ware een nieuwe vertaling van de symbiose die ik tot dan toe probeerde weer te geven.

Aansluitend keek ik opnieuw naar oud werk en schetsen uit mijn periode op de academie. Dit leidde tot tal van experimenten met alles wat ik maar kon vinden. Met als gevolg een heel andere manier van werken, veel democratischer. Waar ik vroeger klei, gips en ijzer in het gareel dwong dat ik van tevoren had bedacht, had nu alles invloed op het uiteindelijke resultaat, zelfs het toeval speelde een rol. 

Tijdens de lockdown van 2020 werkte ik in mijn Franse atelier, los van alles wat mij vertrouwd was en afhankelijk van de materialen die daar beschikbaar waren. Het resultaat is een reeks werken die totaal Antoniem* zijn aan mijn figuratieve werk.

In mijn nieuwe werk bevallen de verrassende contrasten me heel goed. Ik voel me hierdoor sterk geïnspireerd tot nieuwe en onbevangen symbiosen.

De vormen zijn eenvoudiger, de tegenstellingen tussen de verschillende elementen groter en er is meer samenhang. Het zijn eigentijdse momenten, weergegeven door een kubus en een amoebe.

Ton Voortman

* Twee woorden zijn elkaars antoniem als ze een tegengestelde betekenis hebben. Het is ook de samenvoeging van mijn voornaam Antoni en Experimental Modelling.